درد

درد

دردی دلم ز غصه ی بسیار می کشد
خود را به زیر هجمه ی آوار می کشد

دردی شبیه محنتِ مردی درانزوا
جان را میانِ هرنخِ سیگار می کشد

می میرد ازخودش ولی، هربار زندگی
اورا به هر بهانه ای، بردار می کشد

دردِ غم زنی که به گیسوی انتظار
تنها نشسته شانه ی تکرار می کشد

دردی که رشد می کندو ریشه می زند
زجری درعمقِ یک تنِ بیمار می کشد

دردیست در وجود من و شعر می شود
خود را به جانِ خسته ی خودکار می کشد

#رویا_میثاقی